Lodowe Jezioro

Alfa samica Watahy Natury Admin

Jak sama nazwa wskazuje, jest to duże jezioro, zawsze skute lodem. Wokoło niego znajduje się kilka przyjemnych zagajników, a nieco dalej gęsty las. Można tutaj się poślizgać, łowić rymy.. co tylko dusza zapragnie.

Inse stanęła przy brzegu jeziora. Jej czarne futro mocno odbijało się od białego, zimnego puchu. Wiatr smagał jej mordkę, jednak nie przejmowała się tym ani trochę. Przecież od tego nie umrze. Chyba.
Powoli ruszyła wzdłuż brzegu, jak na razie nie mając zamiaru wchodzić na lód. Spacer jej teraz wystarczy - wcale nie potrzebuje kilku siniaków od upadków. Przymknęła lekko niebieskie oczy, uparcie prąc przed siebie pomimo wiatru i śniegu, który ziębił ją w łapy. Pochyliła nieco łeb, chcąc ułatwić sobie zadanie.
No. Od razu lepiej. Ascret zaskrzeczał nad jej głową.

Samica Alfa Wilkołaków MG Admin

Wbiegłam na Lodowe Jezioro mrużąc oczy. Lodowaty wiatr chłostał moją sierść, ale ta stawiała mu silny opór, więc nie odczuwałam zimna. Na wszelki wypadek nastroszyłam futro, by zachować jeszcze więcej ciepła w swoim organizmie. Po chwili zauważyłam inną waderę. Uśmiechnęłam się i zaczęłam iść w jej kierunku. Nie minęło wiele czasu gdy się z nią zrównałam. Cześć. Jestem Bree. Powiedziałam przekrzykując wiatr.

Alfa samica Watahy Natury Admin

Pewnie wcale nie zwróciłaby uwagi na drugą waderę, gdyby o do jej nozdrzy nie dotarł inny zapach. Na pewno nie było to nikt kogo znała, tym bardziej, że nie pasował on kompletnie do jej watahy. Spojrzała na nowo przybyłą, po czym uśmiechnęła się delikatnie.
- Witaj. Jestem Insomina... mów mi Inse - odparła, po czym znów zwróciła spojrzenie przed siebie. Nieco zwolniła, jakby mocny wiatr wiejący z na przeciwka stawiał jej zbyt duży opór. Ale wcale nie chodziło o to - po prostu miała taki kaprys, o.

Samica Alfa Wilkołaków MG Admin

Odwzajemniłam uśmiech ciesząc się, że wadera mnie nie zignorowała. No cóż, moje umie jest na tyle krótkie, że nie potrzebuję zdrobnień. Powiedziałam wesoło. Nie zważałam na niesprzyjające warunki pogodowe zaciekawiona poznaną właśnie waderą. Wydawała się być miła, lecz jaka jest naprawdę to się dopiero okaże.

Alfa samica Watahy Natury Admin

Uśmiechnęła się delikatnie. Czyli tylko ją pokalali imieniem, którego prawie nie da się wymówić jednym tchem? Eh. Tak to jest, jak ma się rodziców z dużą wyobraźnią. Spojrzała ponownie w stronę wadery, a sokół począł coraz to bardziej zniżać swój lot. W końcu zawisł niespełna dwa metry nad ich głowami, zataczając niewielkie koła.
- Co u Ciebie? - zapytała, chcąc w jakiś sposób zagaić rozmowę. Przecież nie będą szły w ciszy.